Verhalen

Ruimte in mijn hoofd

 Langzaam week ik los.

In de verte hoor ik muziek.
Ik voel hoe mijn lijf daar al heen beweegt.

Nieuwsgierig kijk ik die kant op.

Ik kijk terug op wat achter me ligt.
Met een glimlach en een traan.

Maar ook met een sprankel in mijn hart

Beweeg ik naar de muziek toe

En ik huppel.

Op het ritme van de toekomst.

Ik ben nog aan het voorbereiden, voordeur nog op slot, het hek voor de glazen deur nog dicht. De zijdeur op een smalle kier, het is al mooi buiten, maar ter verduidelijking hou ik mijn winterjas dicht en jup ook mijn koptelefoon op. Dit alles terwijl ik de sloten van het terras haal. Het terras losgooien, zoals wij dan zeggen 😉

Intussen heb ik 1 rijtje los en zie ik in mijn ooghoek een man aan de deur trekken. Mijn koptelefoon is puur voor de sier, want ik heb geen muziek aan dus hoor hem vloeken. En jawel helaas.. hij heeft mij gespot. Ja euh pardon hoor maar je deur zit nog dicht?! roept hij me toe. Dus ik glimlach voorzichtig en zeg, dat klopt meneer. Wij zijn nog niet open. Pas vanaf 1200, ik kijk even snel op de klok, en richt me weer tot de man, dus over half uurtje bent u welkom meneer! Hij komt mijn kant oplopen, dus ik vraag sorry kan ik u helpen?

”Ja, ik ga alvast naar binnen.”

Mijn mond valt in mijn gedachte echt net als in een cartoon op de grond open van verbazing. En ik denk vertwijfeld huh ik meld toch net dat ik nog niet open ben.. Ik kan nog net mijn gezicht in de plooi houden en meld nogmaals aan deze heer dat hij toch echt even dient te wachten. We gaan immers echt pas over een half uur open.

Nou ja mevrouw u gaat mij dus laten wachten? Ik mag niet naar binnen? U bent er toch al?

Meneer wij gaan om 1200 open, dan bent u van harte welkom.

Nou sorry maar wat is dit voor service? U denkt toch niet dat ik nu nog een rondje ga lopen en dan weer terug kom?!

Vervolgens loopt de meneer boos weg, hoor ik hem nog wat nja.. onattente dingen mompelen en toen was mijn dag dus pas 5 á 10 mintuutjes begonnen.

Ja u ook een fijne dag he..

Onmacht

Onbegrip

Dat iemand wel luistert, maar je niet hoort.

dat je naar andere woorden zoekt

maar ze niet kan vinden

waardoor je steeds verder van elkaar af drijft

steeds harder schreeuwt

steeds verder weg

tot ik je dalijk niet meer zie
niet meer hoor
niet meer voel

ow

wat een gemis.

Eenheid in mezelf
Liefde in mij

Maar ook liefde vanuit mij
voor mij
mij alleen.

Egoïstisch van mezelf mogen houden.
Trots en sterk.
Rug recht.
Benen op de grond
en weer verliefd zijn op wie ík ben.

Het leven vieren
Mijn leven vieren

met slingers,
met plezier,

Met uitbundige J – A – ‘S
en soms resolute Nee’s

Begrip en empathie voelen voor mezelf én mijn keuzes. Zonder angst van oordelen & meningen van anderen.

Helemaal mezelf zijn.

En dan in de spiegel kunnen kijken en zeggen:
‘Wat ben je toch een mooi mens.’ ♥

Liefde mag stromen,
in golven die komen
en gaan.

Echte liefde komt dus ook terug.

Geef

En voel hoe de golf je daarna weer overspoelt.

Hoe je spettert in het water
Hoe het bruist
Hoe het je energie geeft
Hoe het je zorgen weg neemt

Liefde leeft

Liefde ademt

Liefde komt

en liefde gaat..

Dein je nog mee?..

♥

Je eigen geluk volgen

Je eigen zijn laten stromen.

Durven om naar je diepste lagen te gaan.

Je ademhaling sturen
en voelen,

in heel je lijf.

Uit je hoofd dalen
en in je hart zakken.

Durf je daar te gaan?

Durf je daar te voelen?

Los van alles
Los van iedereen

Één met al dat jij bent,
zodat je kunt worden
wat je altijd al wilt zijn.

Jij ♥

Al wat ik wilde, is liefde
Al wat ik wilde, is gevoed worden
gedragen worden
door hun die mij maakte.

alleen hun die mij maakte
konden dat niet.

het hapert, ook nu

Maar nu
nu kan ik hier door heen
ik adem
ik draag het
ik erken het
ik kan het zien
ik kan het voelen

zodat ik het ook mag gaan loslaten

want uiteindelijk
zijn we toch altijd samen. smelten we weer tot één.

in het licht
in de warmte
in de liefde

♥

Doen wat goed voelt. Doen wat je hart laat dansen.

Dansen op de golven van geluk.

Maar het stormt. Het golft niet meer..

Het danst niet meer..

Het schreeuwt en brult
het slaat en gromt

en ik mag opstaan en zeggen: Stop.

Tot hier en niet verder.

Altijd. Altijd mag ik gaan, als ik niet meer dans.
Naar daar waar de muziek wel walst
en ik weer mag meedeinen op het ritme van de muziek.

Met een lach op mijn gezicht, in plaats van een frons en een traan.

Mijn hart zingt.

Ja, tijd om verder te gaan. ♥

Hoe verwelkom je dat wat je niet goed kent? Hoe verwelkom je dat wat zo eng voelt? En hoezo voelt dat eng zo fijn?.. Hoe geef je jezelf over aan het nu en laat je je oude pijn los? Hoe geef je je over aan je droom?

Erin stappen en durven om te blijven staan

ik wankel en mijn adem stokt

ik voel het in mijn buik en ik schiet op slot

ik zit op een wolk
de buitenlijnen vervagen en de beelden
vertragen

is dit echt?

Ja. Ik wankel. Ik tril op mijn benen..
de deur is van het slot

En ja.. hoe zeg je dan Welkom; wat fijn dat je er eindelijk bent.

♥

Ik drijf in de ruimte
Onbevangen
Oordeelloos
Verwonderend

Ik kijk naar beneden
zie de wereld
de mensen

Wat zijn we mooi
Hier tussen de sterren
Gewichtloos
Stralend

Ik kijk en zie

Wij zijn één.